Το χωριό Βασιλική βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του μικρού λόφου «Κεφάλα», στο κέντρο του νομού Λασιθίου, 21 χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο και 12 χιλιόμετρα από την Ιεράπετρα και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 134 κατοίκους.

O αρχαιολογικός οικισμός της Βασιλικής, ένας από τους πρώτους μινωικούς οικισμούς με πολεοδομική οργάνωση, καταλαμβάνει τις πλαγιές και την κορυφή του χαμηλού λόφου που βρίσκεται κοντά στο χωριό, πολύ κοντά στον μινωικό οικισμό των Γουρνιών.

Η ακμή του οφείλεται όχι μόνο στη σημαντική του θέση, απ’ όπου γίνεται η διέλευση του Ισθμού της Ιεράπετρας, αλλά και στην εύφορη πεδιάδα της περιοχής.
Το κεντρικό κτίριο του οικισμού καταστράφηκε από φωτιά γύρω στο 2300 π.Χ., αλλά μεταγενέστερα υπήρξε ανακατάληψη του λόφου και έχουν βρεθεί ίχνηκατοίκησης κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Η παλαιότερη μνεία του οικισμού γίνεται στην τουρκική απογραφή του 1671, όπου αναφέρεται ως Vasiliki με δύο χαράτσια, αλλά το χωριό θεωρείται ότι υπήρχε από την Ενετοκρατία.
Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, αναφέρεται ότι κατοικούσαν σε αυτό 25 οικογένειες. Το 1881 εντάχθηκε στο δήμο Καβουσίου και είχε 164 Χριστιανούς και 65 Τούρκους κατοίκους, ενώ στην απογραφή του 1900 είχε 248 κατοίκους. To 1920 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας, αλλά το 1925 εντάχθηκε στην κοινότητα Καβουσίου και το 1928 στην κοινότητα Παχειάς Άμμου. Το 1997 προσαρτήθηκε στον δήμο Ιεράπετρας.